Howard Gardner heeft acht verschillende manieren beschreven waarop je intelligent kan zijn.
- verbaal/linguïstische intelligentie: intelligent met taal.
- logisch/mathematische intelligentie: intelligent met rekenen.
- visueel/ruimtelijke intelligentie: intelligent met zien.
- muzikaal/ritmische intelligentie: intelligent met muziek.
- lichamelijke/kinesthetische intelligentie: intelligent met bewegen.
- interpersoonlijke intelligentie: intelligent met betrekking tot mensen.
- intrapersoonlijke intelligentie: intelligent met betrekking tot jezelf.
- natuurgerichte intelligentie: intelligent met betrekking tot de natuur.
Binnen het onderwijs worden de meervoudige intelligenties ingezet om adaptief onderwijs vorm te geven en om meer te differentiëren.
Er is internationaal kritiek geleverd op de theorie van Gardner. Niet om de indeling an sich, maar om het aansluiten in het onderwijs op de verschillende manieren van intelligent zijn. Het wordt gezien als veelvoorkomende neuromythe. Jelle Jolles e.a.1 schrijven hierover: 'Bijna alle leraren (96 %) die in het onderzoek betrokken waren, dachten dat de leerprestaties van kinderen zouden verbeteren als de leerlingen worden onderwezen in de leerstijl van hun voorkeur. Dit is echter niet juist. Wat wel klopt, is dat visuele, auditieve en kinesthetische informatie in verschillende delen van het brein wordt verwerkt. Echter, deze structuren zijn allemaal met elkaar verbonden. Informatie vanuit verschillende sensorische modaliteiten wordt continu met elkaar uitgewisseld. Daarom is het incorrect om aan te nemen dat slechts één sensorische modaliteit betrokken is bij de informatieverwerking. Nog sterker: het is aannemelijk dat de ontwikkeling erbij gebaat is dat alle sensorische modaliteiten worden gestimuleerd.'
Laatst geactualiseerd op 1 augustus 2022
