Onderwijssegregatie

Onderwijssegregatie verwijst naar de praktijk waarbij studenten worden gescheiden binnen het onderwijssysteem op basis van bepaalde criteria zoals ras, etniciteit, economische status, of religie.

 

Deze scheiding leidt vaak tot ongelijke onderwijskansen en -resources, waarbij bepaalde groepen studenten toegang hebben tot kwalitatief betere scholen, leraren, en materialen, terwijl andere groepen minder toegang hebben tot deze kwalitatieve onderwijsmiddelen.

 

De segregatie kan formeel of informeel zijn:

 

- Formele segregatie gebeurt wanneer wetten of beleidsmaatregelen groepen leerlingen expliciet scheiden. Hoewel dit in veel landen wettelijk verboden is, kwam het in het verleden vaak voor, zoals tijdens de apartheid in Zuid-Afrika of de rassenscheiding in de Verenigde Staten voor de burgerrechtenbeweging.

 

- Informele segregatie ontstaat door sociale, economische of demografische factoren, zoals woonpatronen waarbij gemeenschappen grotendeels homogeen zijn qua sociaal-economische status of etniciteit. Dit leidt tot scholen die overwegend bezocht worden door leerlingen van bepaalde achtergronden, wat indirecte segregatie bevordert, ook al zijn er geen expliciete beleidsmaatregelen die dit voorschrijven.

 

Onderwijssegregatie heeft vaak langdurige gevolgen voor de betrokken studenten, beïnvloedt hun academische prestaties, toekomstige kansen en versterkt sociale ongelijkheden.